Пасланьне да Эфэсянаў, разьдзел 5

Дык вось, сьледуйце Богу, як дзеці любасныя,

і жывеце ў любові, як і Хрыстос палюбіў нас і аддаў Сябе за нас у прынашэньне і ахвяру Богу, на пахошчы прыемныя.

А распуста і ўсялякая нечысьць і любазьдзірства не павінны нават упамінацца ў вас, як гэта прыстойна сьвятым.

Таксама і брыдкаслоўе і пустаслоўе і пакепства не да гонару вам; а наадварот, хай лепш будзе падзяка;

бо ведайце, што ніякі распусьнік, альбо нячысты, альбо любазьдзірца, які ёсьць ідаласлужэнец, ня мецьме спадчыны ў Царстве Хрыста і Бога.

Хай ніхто ня зводзіць вас пустымі словамі, бо за гэта прыходзіць гнеў Божы на сыноў бунтоўных:

дык жа ня будзьце супольнікамі іхнімі.

Вы былі колісь цемра, а цяпер - сьвятло ў Госпадзе: дык паводзьцеся, як дзеці сьвятла,

бо плод Духа - ва ўсякай даброці, праведнасьці і ісьціне.

Шукайце таго, што да спадобы Богу,

і не бярэце ўдзелу ў бясплённых дзеях цемры, а яшчэ і выкрывайце,

бо пра тое, што яны робяць таемна, сорамна і казаць.

А ўсё, што выкрываецца, выяўляецца ў сьвятле, бо ўсё, што робіцца яўным, ёсьць сьвятло.

Таму сказана: «устань, хто сьпіць, і ўваскрэсьні зь мёртвых, і асьветліць цябе Хрыстос!».

Дык глядзеце, дзейце асьцярожна, не як неразумныя, а як мудрыя,

цэнячы дорага час, бо дні - ліхія.

Дык ня будзьце ж неразважныя, а спазнавайце, што ёсьць воля Божая.

І ня ўпівайцеся віном, ад якога бывае распуста; а напаўняйцеся Духам,

настаўляючы саміх сябе псальмамі і славаслоўем і духоўнымі сьпевамі, сьпяваючы і апяваючы ў сэрцах вашых Госпада,

дзякуючы заўсёды за ўсё Богу і Айцу, у імя Госпада нашага Ісуса Хрыста,

слухаючыся адно аднаго ў страху Божым.

Жонкі, упакорвайцеся сваім мужам, як Госпаду,

бо муж ёсьць галава жонкі, як і Хрыстос - галава Царквы, і Ён жа Збаўца цела.

Але як Царква слухаецца Хрыста, так і жонкі сваіх мужоў ва ўсім.

Мужы, любеце сваіх жонак, як і Хрыстос палюбіў Царкву і аддаў Сябе за яе,

каб асьвяціць яе, ачысьціўшы мыцьцём водным, праз слова;

каб прадставіць яе Сабе слаўнаю Царквою, бяз плямы, без заганы, або чаго-небудзь падобнага, а каб яна была сьвятая і беззаганная.

Так павінны мужы любіць сваіх жонак, як сваё цела: хто любіць сваю жонку, любіць самога сябе.

Бо ніхто ніколі ня меў нянавісьці да сваёй плоці, а корміць і грэе яе, як і Гасподзь Царкву;

бо мы часткі Цела Ягонага, ад плоці Ягонай і ад касьцей Ягоных.

Таму «пакіне чалавек бацьку свайго і маці і прылепіцца да жонкі сваёй, і будуць двое адна плоць».

Тайна гэтая вялікая; я кажу пра Хрыста і пра Царкву.

Так кожны з вас хай любіць сваю жонку, як самога сябе; а жонка хай баіцца свайго мужа.