Пасланьне да Рымлянаў, разьдзел 12

І вось, прашу вас, браты, міласэрнасьцю Божай, аддавайце целы вашыя ў ахвяру жывую, сьвятую, Богу спадобную: на разумнае служэньне ваша;

і не прыстастоўвайцеся да веку гэтага, а пераўтварайцеся абнаўленьнем розуму вашага, каб вам спазнаваць што (ёсьць) воля Божая, добрая, прыемная і дасканалая.

Па дадзенай мне мілаце, кожнаму з вас кажу: ня думайце пра сябе больш, чым трэба думаць; а думайце сьціпла, у меру веры, якое кожнаму Бог удзяліў.

Бо як у адным целе ў нас многа чэлесаў, але не ва ўсіх чэлесаў адно і тое самае прызначэньне,

так і мы многія складаем адно цела ў Хрысьце, а паасобку адно аднаго чэлесы.

І як па дадзенай нам мілаце, маем розныя здольнасьці, дык, калі гэта прароцтва - прароч у згодзе зь вераю;

калі маеш служэньне, служы; калі настаўнік, вучы;

калі суцешнік, суцяшай; калі раздаеш, раздавай у шчырасьці; калі начальнік, начальнічай дбайна; калі дабрачынец - дабрачынь з прыязнасьцю.

Любоў хай будзе някрывадушная; цурайцеся зла, гарнецеся да дабра;

пяшчотна любеце адно аднаго братняю любоўю; пашанлівасьцю адно аднаго запабягайце;

у руплівасьці ня слабніце; духам успалымняйцеся; Госпаду служэце;

суцяшайцеся надзеяю, у смутку будзьце цярплівыя, у малітве трывалыя;

у патрэбах сьвятых бярэце ўдзел; дбайце пра гасьціннасьць да прышэльцаў;

дабраслаўляйце ганіцеляў вашых; дабраслаўляйце, а не праклінайце.

Радуйцеся з тымі, хто радуецца, і плачце з тымі, хто плача.

Будзьце аднамысныя паміж сабою; ня мудруйце высока, а ідзеце сьледам за паслухмянымі; ня мройце пра сябе;

нікому не плацеце злом за зло, а дбайце пра добрае перад усімі людзьмі.

Калі можна, і ад вас тое залежыць, будзьце ў згодзе з усімі людзьмі.

Ня помсьціцеся за сябе, любасныя, а дайце месца гневу Божаму. Бо напісана: «Мне помста, Я адплачу», кажа Гасподзь.

Дык вось, калі твой вораг галодны, накармі яго; калі асьмяглы, напаі яго: бо, робячы гэта, ты зьбярэш на галаву ягоную распаленае вугольле.

Ня будзь пераможаны злом, а перамагай зло дабром.