Кніга Псальмаў, псальм 102

Малітва прыгнечанага, калі ён зьнемагаў і перад ГОСПАДАМ вылівае смутак свой. ГОСПАДЗЕ, пачуй малітву маю, і лямант мой няхай дойдзе да Цябе! Не хавай аблічча Твайго ад мяне ў дзень уціску, прыхілі да мяне вуха Тваё ў дзень, калі клічу; хутчэй адкажы мне. Бо зьніклі, як дым, дні мае, і косткі мае выпаленыя як у гарне. Скошанае як трава і высахлае сэрца маё, ажно забываюся я есьці хлеб свой. Ад голасу ўздыханьня майго косткі мае прыляпіліся да цела майго. Я падобны да пэлікана ў пустыні, стаўся як пугач сярод спусташэньня. Я ня сплю і стаўся як птушка самотная на даху. Увесь дзень зьняважаюць мяне ворагі мае; тыя, што сьмяюцца з мяне, запрысягнуліся супраць мяне. Бо я ем попел як хлеб, і напой мой са сьлязамі мяшаю праз гнеў [Твой] і абурэньне, бо Ты падняў мяне і кінуў. Дні мае, быццам цені, зьнікаюць, і я сохну, быццам трава. А Ты, ГОСПАДЗЕ, будзеш жыць на вякі, і памяць Твая — з пакаленьня ў пакаленьне. Ты паўстанеш, зьлітуешся над Сыёнам, бо час дараваць яму, бо прыйшла пара. Бо слугі Твае маюць ласку да камянёў ягоных і літасьць — над пылам ягоным. І будуць баяцца народы імя ГОСПАДА, і ўсе валадары зямныя — славы Тваёй, бо адбудаваў ГОСПАД Сыён і даў убачыць Сябе ў славе Сваёй. Ты прыхіліўся да малітвы прыніжанага і не пагардзіў малітвамі іхнімі. Будзе запісана гэтае будзе для пакаленьня наступнага, і народ, які будзе створаны, будзе хваліць ГОСПАДА, бо Ён глянуў з вышыні сьвятасьці Сваёй, паглядзеў ГОСПАД з нябёсаў на зямлю, каб пачуць стогны вязьня, каб вызваліць сыноў, сказаных на сьмерць, каб апавядалі на Сыёне імя ГОСПАДА, і хвалу Ягоную — ў Ерусаліме, калі разам зьбяруцца народы і валадарствы, каб служыць ГОСПАДУ. Змардаваў Ён у дарозе сілу маю, скараціў дні мае. Я кажу: “Божа мой, не вазьмі Ты мяне ў палове дзён маіх! З пакаленьня ў пакаленьне гады Твае! Здаўна Ты заснаваў зямлю, і нябёсы — твор рук Тваіх. Яны згінуць, а Ты застанешся; і ўсе яны, як адзеньне, спарахнеюць, як вопратку іх пераменіш, і яны пераменяцца; а Ты — Той самы, і гады Твае ня маюць канца! Сыны слугаў Тваіх будуць жыць, і насеньне іхняе будзе ўмацаванае перад абліччам Тваім.